අවුකන බුදු පිලිමය අසල දී
 |
| Add caption |
මලින සිතුවිලි සසල කළ හිත
සනසවාලු සමිද පින්සර
ඔ බේ පා යුග තබා පුදනෙමි
හදේ සුපිපුන සුවද සියපත.
මහා කරුණා නෙතින් නිසසල
දෙවාලන එක් බැල්ම සමිදුනි
සිතේ කෙලෙසුන් නිවා පිස දා
සිතට නිසැකව බවුන් කැදවයි.
ඈත වන ගැබ මතින් සපැමිණි
සීත සුළගක පහස විද විද
මෑත ඇති නිල් දියෙන් පෝෂිත
කලාවැව දෙයි නැවුම් සිතල.
අසා ගන්නට මිහිරි බණ පද
පියාගමි මම මගේ නෙත් දෙක
ඇසේ සුමධුර පිරිත් ස්වර මට
පිළිම පාමුළ නිහඩ වූ සද.
තිලක් ඒකනායක
සිත දැහැන් ගතවෙන අපූරු කවක්
ReplyDelete